Bu sefer calistim! Icimdeki miskini bir yana, dvd'deki six feet under'lari bir tarafa biraktim ve bir arabanin calismasi icin gerekli her seyi neredeyse ezberledim. Platin meme yaparsa zimparalamak gerekir. Havayla benzin karisirsa voltrani olusturur. Bujiler yanarsa kotu olur. Lastiklerin dubleksi iki katli degildir.

Butun bu gereksiz bilgiler beynimde, annemin okuyup ufledigi pirincler dilimde, sag ayagim kapinin esiginde, sinava girdim. Kotu gecti.

Ehliyet alamazsam:

Birisine sinirlendigimde hicbir zaman arabama binip kapiyi carpip basip gidemeyecegim. Hep taksinin gelmesini bekleyen karizma fakiri "bir kiz" olucam. Ve taksi gelene kadar o kisi pesimden gelecek ve affetmemi saglayacak.
Ya da yine birisine sinirlendigimde mekani terk etmek icin metroya kadar yurumem gerekecek. Boyum kisa, dolayisiyla bacaklarim da kisa ve adimlarim da kucuk oldugundan o hemen bana yetisecek. Eee onu da affedecegim. Bu affettigim ikinci kisi olacak. Hayat zor olacak.